19. yüzyılın sonlarında Hindistan, İngiliz sömürge yönetimi altında büyük bir felaketle karşı karşıya kaldı: Madras Kıtlığı. 1876-1878 yılları arasında süren bu kıtlık, tarihte kaydedilmiş en yıkıcı kıtlıklardan biri olarak bilinir ve yaklaşık 10 milyon insanın hayatını kaybetmesine neden oldu. Bu felaket, yalnızca doğal faktörlerin değil, aynı zamanda sömürge yönetiminin politikalarının da bir sonucu olarak ortaya çıktı.
Kıtlığın Nedenleri
Madras Kıtlığı’nın ana nedenleri, şiddetli kuraklık ve İngiliz sömürge yönetiminin yanlış politikalarıydı. Kıtlığı tetikleyen faktörler arasında şunlar bulunur:
Kuraklık:
1876 yılında başlayan aşırı kuraklık, Hindistan’ın özellikle güney bölgelerinde tarım ürünlerinin büyük ölçüde azalmasına neden oldu. Yağmur sezonunun başarısız olması, ekinlerin büyümesini engelledi ve su kaynaklarını ciddi şekilde azalttı.
Sömürge Politikaları:
İngiliz sömürge yönetimi, Hindistan’ın tarım ekonomisini kontrol ediyordu ve büyük miktarda gıda ürününü dış pazarlara ihraç ediyordu. Bu dönemde, Hindistan’daki gıda kaynaklarının büyük bir kısmı, İngiltere ve diğer sömürge topraklarına gönderiliyordu. Ayrıca, yerel halkın ihtiyaçlarını göz ardı eden yüksek vergilendirme politikaları, kıtlık sırasında insanların gıdaya erişimini daha da zorlaştırdı.
Altyapı Eksiklikleri:
Kıtlıkla mücadelede kritik olan ulaşım ve dağıtım altyapısı yetersizdi. Bu durum, sınırlı kaynakların ihtiyaç duyulan bölgelere hızlı ve etkili bir şekilde ulaştırılmasını engelledi.
Kıtlığın Etkileri
Madras Kıtlığı, Hindistan’ın güney bölgelerinde büyük yıkıma yol açtı. Etkileri arasında şunlar bulunur:
Ölümler:
Yaklaşık 10 milyon insan, kıtlık nedeniyle hayatını kaybetti. Bu ölümler, açlık, hastalık ve zayıf sağlık koşulları nedeniyle meydana geldi.
Sosyal ve Ekonomik Çöküş:
Kıtlık, Hindistan’ın ekonomik ve sosyal yapısını derinden sarstı. Tarımsal üretim çökertildi, birçok çiftçi iflas etti ve köyler boşaldı. Ayrıca, kıtlık sırasında yaşanan göçler, sosyal dokuyu bozdu ve şehirlerde aşırı kalabalıklaşmaya yol açtı.
Hastalık Salgınları:
Kıtlık, sağlıksız yaşam koşulları ve beslenme yetersizliği nedeniyle kolera, tifo ve dizanteri gibi hastalıkların yayılmasına neden oldu. Bu hastalıklar, kıtlıktan etkilenen nüfus arasında yüksek ölüm oranlarına yol açtı.
Sömürge Yönetiminin Rolü
Madras Kıtlığı sırasında İngiliz sömürge yönetiminin politikaları, felaketin boyutlarını artırdı. İngiliz hükümeti, kıtlıkla mücadelede yetersiz kaldı ve etkili yardım politikaları geliştiremedi. Gıda dağıtımı yetersiz ve düzensiz yapıldı, yardım programları ise çoğunlukla geç kaldı ve etkisiz oldu. İngiliz yetkililer, kıtlığın ciddiyetini küçümsedi ve birçok durumda yardım taleplerini göz ardı etti.
